ثُمَّ

أَنزَلَ

عَلَيۡكُم

مِّنۢ

بَعۡدِ

ٱلۡغَمِّ

أَمَنَةٗ

نُّعَاسٗا

يَغۡشَىٰ

طَآئِفَةٗ

مِّنكُمۡۖ

وَطَآئِفَةٞ

قَدۡ

أَهَمَّتۡهُمۡ

أَنفُسُهُمۡ

يَظُنُّونَ

بِٱللَّهِ

غَيۡرَ

ٱلۡحَقِّ

ظَنَّ

ٱلۡجَٰهِلِيَّةِۖ

يَقُولُونَ

هَل

لَّنَا

مِنَ

ٱلۡأَمۡرِ

مِن

شَيۡءٖۗ

قُلۡ

إِنَّ

ٱلۡأَمۡرَ

كُلَّهُۥ

لِلَّهِۗ

يُخۡفُونَ

فِيٓ

أَنفُسِهِم

مَّا

لَا

يُبۡدُونَ

لَكَۖ

يَقُولُونَ

لَوۡ

كَانَ

لَنَا

مِنَ

ٱلۡأَمۡرِ

شَيۡءٞ

مَّا

قُتِلۡنَا

هَٰهُنَاۗ

قُل

لَّوۡ

كُنتُمۡ

فِي

بُيُوتِكُمۡ

لَبَرَزَ

ٱلَّذِينَ

كُتِبَ

عَلَيۡهِمُ

ٱلۡقَتۡلُ

إِلَىٰ

مَضَاجِعِهِمۡۖ

وَلِيَبۡتَلِيَ

ٱللَّهُ

مَا

فِي

صُدُورِكُمۡ

وَلِيُمَحِّصَ

مَا

فِي

قُلُوبِكُمۡۚ

وَٱللَّهُ

عَلِيمُۢ

بِذَاتِ

ٱلصُّدُورِ

١٥٤

[154] แล้วพระองค์ก็ทรงประทานแก่พวกเจ้า ซึ่งความปลอดภัย หลังจากความเศร้าโศกนั้น คือให้มีการงีบหลับครอบคลุมกลุ่มหนึ่งในหมู่พวกเจ้า และอีกกลุ่มหนึ่งนั้น ตัวของพวกเขาเองทำให้พวกเขากระวนกระวายใจ พวกเขากล่าวหาอัลลอฮฺ โดยปราศจากความเป็นธรรมอย่างพวกสมัยงมงาย (อัลญาฮิลียะฮฺ) พวกเขากล่าวว่า มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดจากกิจการนั้นเป็นสิทธิของเราบ้างไหม จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า แท้จริงกิจการนั้นทั้งหมดเป็นสิทธิของอัลลอฮฺเท่านั้น พวกเขาปกปิดไว้ในใจของพวกเขา สิ่งซึ่งพวกเขาจะไม่เปิดเผยแก่เจ้า พวกเขากล่าวว่าหากปรากฏว่ามีสิ่งหนึ่งสิ่งใดจากกิจการนั้น เป็นสิทธิของเราแล้วไซร้ พวกเราก็ไม่ถูกฆ่าตายที่นี่ จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า แม้ปรากฏว่า พวกท่านอยู่ในบ้านของพวกท่านก็ตาม แน่นอนบรรดาผู้ที่การฆ่าได้ถูกกำหนดแก่พวกเขา ก็จะออกไปสู่ที่นอนตายของพวกเขา และเพื่อที่อัลลอฮฺจะทรงทดสอบสิ่งที่อยู่ในหัวอกของพวกเจ้า และอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงรอบรู้สิ่งที่อยู่หัวอกทั้งหลาย