وَيَدۡعُ

ٱلۡإِنسَٰنُ

بِٱلشَّرِّ

دُعَآءَهُۥ

بِٱلۡخَيۡرِۖ

وَكَانَ

ٱلۡإِنسَٰنُ

عَجُولٗا

١١

[11] และมนุษย์นั้นวิงวอนขอความชั่ว เยี่ยงการวิงวอนขอของเขาเพื่อความดี และมนุษย์นั้นเป็นผู้รีบร้อนเสมอ