فَلَمَّا

سَمِعَتۡ

بِمَكۡرِهِنَّ

أَرۡسَلَتۡ

إِلَيۡهِنَّ

وَأَعۡتَدَتۡ

لَهُنَّ

مُتَّكَـٔٗا

وَءَاتَتۡ

كُلَّ

وَٰحِدَةٖ

مِّنۡهُنَّ

سِكِّينٗا

وَقَالَتِ

ٱخۡرُجۡ

عَلَيۡهِنَّۖ

فَلَمَّا

رَأَيۡنَهُۥٓ

أَكۡبَرۡنَهُۥ

وَقَطَّعۡنَ

أَيۡدِيَهُنَّ

وَقُلۡنَ

حَٰشَ

لِلَّهِ

مَا

هَٰذَا

بَشَرًا

إِنۡ

هَٰذَآ

إِلَّا

مَلَكٞ

كَرِيمٞ

٣١

Kadınların kendisini yermesini işitince onları davet etti; koltuklar hazırladı; geldiklerinde her birine birer bıçak verdi. Yusuf'a: "Yanlarına çık" dedi. Kadınlar Yusuf'u görünce şaşıp ellerini kestiler ve "Allah'ı tenzih ederiz ama, bu insan değil ancak çok güzel bir melektir" dediler.