كَأَنَّهُمۡ

يَوۡمَ

يَرَوۡنَهَا

لَمۡ

يَلۡبَثُوٓاْ

إِلَّا

عَشِيَّةً

أَوۡ

ضُحَىٰهَا

٤٦

[46] วันที่พวกเขาจะเห็นมัน (วันกิยามะฮฺ) ประหนึ่งว่าพวกเขามิได้พำนักอยู่โลกนี้เว้นแต่เพียงชั่วครู่หนึ่งของยามเย็นและยามเช้าของมันเท่านั้น