وَإِذَآ

أَنۡعَمۡنَا

عَلَى

ٱلۡإِنسَٰنِ

أَعۡرَضَ

وَنَـَٔا

بِجَانِبِهِۦ

وَإِذَا

مَسَّهُ

ٱلشَّرُّ

كَانَ

يَـُٔوسٗا

٨٣

[83] และเมื่อเราให้ความโปรดปรานแก่มนุษย์ เขาเหินห่างและปลีกตัวออกไปข้าง ๆ และเมื่อความชั่วประสบแก่เขา เขาก็เบื่อหน่ายหมดอาลัย