ثُمَّ

قَفَّيۡنَا

عَلَىٰٓ

ءَاثَٰرِهِم

بِرُسُلِنَا

وَقَفَّيۡنَا

بِعِيسَى

ٱبۡنِ

مَرۡيَمَ

وَءَاتَيۡنَٰهُ

ٱلۡإِنجِيلَۖ

وَجَعَلۡنَا

فِي

قُلُوبِ

ٱلَّذِينَ

ٱتَّبَعُوهُ

رَأۡفَةٗ

وَرَحۡمَةٗۚ

وَرَهۡبَانِيَّةً

ٱبۡتَدَعُوهَا

مَا

كَتَبۡنَٰهَا

عَلَيۡهِمۡ

إِلَّا

ٱبۡتِغَآءَ

رِضۡوَٰنِ

ٱللَّهِ

فَمَا

رَعَوۡهَا

حَقَّ

رِعَايَتِهَاۖ

فَـَٔاتَيۡنَا

ٱلَّذِينَ

ءَامَنُواْ

مِنۡهُمۡ

أَجۡرَهُمۡۖ

وَكَثِيرٞ

مِّنۡهُمۡ

فَٰسِقُونَ

٢٧

[27] แล้วเราก็ได้ส่งบรรดารอซูลของเราติดตามร่องรอยของพวกเขา และเราได้ส่งอีซา อิบนฺ มัรยัมตามมา และเราได้ประทานอินญีลให้แก่เขา และเราได้บันดาลความสงสารและความเมตตาให้เกิดขึ้นในจิตใจของบรรดาผู้ที่เชื่อฟังปฏิบัติตามเขา ส่วนการเป็นนักบวชนั้น เรามิได้บัญญัติมันขึ้นมาแก่พวกเขา (เว้นแต่) พวกเขาประดิษฐ์มันขึ้นมา เพื่อแสวงหาความโปรดปรานของอัลลอฮฺ แต่พวกเขามิได้เอาใจใส่เท่าที่ควรกระทำมัน กระนั้นก็ดี เราก็ได้ประทานรางวัลของพวกเขาแก่บรรดาผู้ศรัทธาในหมู่พวกเขา แต่ส่วนมากของพวกเขาเป็นผู้ฝ่าฝืน