وَأَلۡقِ

عَصَاكَۚ

فَلَمَّا

رَءَاهَا

تَهۡتَزُّ

كَأَنَّهَا

جَآنّٞ

وَلَّىٰ

مُدۡبِرٗا

وَلَمۡ

يُعَقِّبۡۚ

يَٰمُوسَىٰ

لَا

تَخَفۡ

إِنِّي

لَا

يَخَافُ

لَدَيَّ

ٱلۡمُرۡسَلُونَ

١٠

و عصایت را بیفکن- پس چون آن را دید که (با سرعت) می‌جنبد، گویی که آن ماری است، (ترسید و) به عقب برگشت، و پشت سر خود نگاه نکرد- ای موسی! نترس، که پیامبران در نزد من نمی‌ترسند.