وَخُذۡ

بِيَدِكَ

ضِغۡثٗا

فَٱضۡرِب

بِّهِۦ

وَلَا

تَحۡنَثۡۗ

إِنَّا

وَجَدۡنَٰهُ

صَابِرٗاۚ

نِّعۡمَ

ٱلۡعَبۡدُ

إِنَّهُۥٓ

أَوَّابٞ

٤٤

"Ey Eyyub! Eline bir demet sap alıp onunla vur, yeminini bozma" demiştik. Doğrusu Biz onu sabırlı bulmuştuk. Ne iyi kuldu, daima Allah'a yönelirdi.