۞ وَٱتۡلُ

عَلَيۡهِمۡ

نَبَأَ

نُوحٍ

إِذۡ

قَالَ

لِقَوۡمِهِۦ

يَٰقَوۡمِ

إِن

كَانَ

كَبُرَ

عَلَيۡكُم

مَّقَامِي

وَتَذۡكِيرِي

بِـَٔايَٰتِ

ٱللَّهِ

فَعَلَى

ٱللَّهِ

تَوَكَّلۡتُ

فَأَجۡمِعُوٓاْ

أَمۡرَكُمۡ

وَشُرَكَآءَكُمۡ

ثُمَّ

لَا

يَكُنۡ

أَمۡرُكُمۡ

عَلَيۡكُمۡ

غُمَّةٗ

ثُمَّ

ٱقۡضُوٓاْ

إِلَيَّ

وَلَا

تُنظِرُونِ

٧١

[71] และเจ้าจงอ่านให้พวกเขาฟังถึงเรื่องราวของนบีนูหฺ เมื่อเขา (นูหฺ) กล่าวแก่ประชาชาติของเขาว่า โอ้หมู่ชนของฉัน หากว่าการพักอยู่ของฉันและการตักเตือนของฉันด้วยโองการทั้งหลายของอัลลอฮฺเป็นเรื่องใหญ่แก่พวกท่านแล้ว ดังนั้นฉันขอมอบหมายแด่อัลลอฮฺเท่านั้น พวกท่านจงร่วมกันวางแผนของพวกท่าน พร้อมกับบรรดาภาคีของพวกท่านเถิด แล้วอย่าให้แผนของพวกท่านเป็นที่ปิดบังแก่พวกท่าน แล้วจงดำเนินการต่อฉันทันทีและอย่าได้ลังเลเลย