يَٰٓأَيُّهَا

ٱلَّذِينَ

ءَامَنُوٓاْ

إِذَا

تَدَايَنتُم

بِدَيۡنٍ

إِلَىٰٓ

أَجَلٖ

مُّسَمّٗى

فَٱكۡتُبُوهُۚ

وَلۡيَكۡتُب

بَّيۡنَكُمۡ

كَاتِبُۢ

بِٱلۡعَدۡلِۚ

وَلَا

يَأۡبَ

كَاتِبٌ

أَن

يَكۡتُبَ

كَمَا

عَلَّمَهُ

ٱللَّهُۚ

فَلۡيَكۡتُبۡ

وَلۡيُمۡلِلِ

ٱلَّذِي

عَلَيۡهِ

ٱلۡحَقُّ

وَلۡيَتَّقِ

ٱللَّهَ

رَبَّهُۥ

وَلَا

يَبۡخَسۡ

مِنۡهُ

شَيۡـٔٗاۚ

فَإِن

كَانَ

ٱلَّذِي

عَلَيۡهِ

ٱلۡحَقُّ

سَفِيهًا

أَوۡ

ضَعِيفًا

أَوۡ

لَا

يَسۡتَطِيعُ

أَن

يُمِلَّ

هُوَ

فَلۡيُمۡلِلۡ

وَلِيُّهُۥ

بِٱلۡعَدۡلِۚ

وَٱسۡتَشۡهِدُواْ

شَهِيدَيۡنِ

مِن

رِّجَالِكُمۡۖ

فَإِن

لَّمۡ

يَكُونَا

رَجُلَيۡنِ

فَرَجُلٞ

وَٱمۡرَأَتَانِ

مِمَّن

تَرۡضَوۡنَ

مِنَ

ٱلشُّهَدَآءِ

أَن

تَضِلَّ

إِحۡدَىٰهُمَا

فَتُذَكِّرَ

إِحۡدَىٰهُمَا

ٱلۡأُخۡرَىٰۚ

وَلَا

يَأۡبَ

ٱلشُّهَدَآءُ

إِذَا

مَا

دُعُواْۚ

وَلَا

تَسۡـَٔمُوٓاْ

أَن

تَكۡتُبُوهُ

صَغِيرًا

أَوۡ

كَبِيرًا

إِلَىٰٓ

أَجَلِهِۦۚ

ذَٰلِكُمۡ

أَقۡسَطُ

عِندَ

ٱللَّهِ

وَأَقۡوَمُ

لِلشَّهَٰدَةِ

وَأَدۡنَىٰٓ

أَلَّا

تَرۡتَابُوٓاْ

إِلَّآ

أَن

تَكُونَ

تِجَٰرَةً

حَاضِرَةٗ

تُدِيرُونَهَا

بَيۡنَكُمۡ

فَلَيۡسَ

عَلَيۡكُمۡ

جُنَاحٌ

أَلَّا

تَكۡتُبُوهَاۗ

وَأَشۡهِدُوٓاْ

إِذَا

تَبَايَعۡتُمۡۚ

وَلَا

يُضَآرَّ

كَاتِبٞ

وَلَا

شَهِيدٞۚ

وَإِن

تَفۡعَلُواْ

فَإِنَّهُۥ

فُسُوقُۢ

بِكُمۡۗ

وَٱتَّقُواْ

ٱللَّهَۖ

وَيُعَلِّمُكُمُ

ٱللَّهُۗ

وَٱللَّهُ

بِكُلِّ

شَيۡءٍ

عَلِيمٞ

٢٨٢

[282] บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย! เมื่อพวกเจ้าต่างมีหนี้สินกัน จะด้วยหนี้สินใด ๆ ก็ตาม จนกว่าจะถึงกำหนดเวลา(ใช้หนี้) ที่ถูกระบุไว้แล้ว ก็จงบันทึกหนี้สินนั้นเสีย และผู้เขียนก็จงบันทึกระหว่างพวกเจ้าด้วยความเที่ยงธรรม และผู้เขียนคนหนึ่งคนใดก็จงอย่าปฏิเสธที่จะบันทึก ดังที่อัลลอฮฺได้ทรงสอนเขา ดังนั้นเขาจงบันทึกเถิด และจงให้ผู้ที่มีสิทธิเหนือเขา (ลูกหนี้) บอกให้บันทึก และเขาจงยำเกรงอัลลอฮฺผู้เป็นพระเจ้าของเขา และจงอย่าให้บกพร่องแต่อย่างใดจากสิทธินั้น และถ้าผู้มีสิทธิเหนือเขา(ลูกหนี้) เป็นคนโง่ หรือเป็นผู้อ่อนแอหรือไม่สามารถจะบอกให้บันทึกได้ ก็จงให้ผู้ปกครองของเขาบอกด้วยความเที่ยงธรรม และพวกเจ้าจงให้มีพยานขึ้นสองนายจากบรรดาผู้ชายในหมู่พวกเจ้า แต่ถ้ามิปรากฏว่า พยานทั้งสองนั้นเป็นชายก็ให้มีผู้ชายหนึ่งกับผู้หญิงสองคน จากผู้ที่พวกเจ้าพึงใจในหมู่พยานทั้งหลาย เพื่อว่าหญิงใดในสองคนนั้นหลงไป คนหนึ่งในสองคนนั้นก็จะได้เตือนอีกคนหนึ่ง และบรรดาพยานนั้นก็จงอย่าได้ปฏิเสธ เมื่อพวกเขาถูกเรียกร้อง และพวกเจ้าจงอย่าเบื่อหน่ายที่จะบันทึกหนี้สินนั้นไม่ว่าน้อยหรือมากก็ตาม จนกว่าจะถึงกำหนดเวลาของมัน นั่นแหละคือสิ่งที่ยุติธรรมยิ่งกว่า ณ ที่อัลลอฮฺ และเที่ยงตรงยิ่งกว่าสำหรับเป็นหลักฐานยืนยัน และเป็นสิ่งใกล้ยิ่งกว่าที่พวกเจ้าจะไม่สงสัย นอกจากว่ามันเป็นสินค้าที่ปรากฏอยู่ต่อหน้า ซึ่งพวกเจ้าหมุนเวียนมัน (ซื้อขายแลกเปลี่ยน) ระหว่างพวกเจ้า ก็ไม่มีโทษอันใดแก่พวกเจ้าที่พวกเจ้าจะไม่บันทึกมัน และพวกเจ้าจงให้มีพยานขึ้น เมื่อพวกเจ้าต่างซื้อขายกัน และผู้เขียนก็จงอย่าก่อให้เกิดความเดือดร้อนขึ้น และผู้เป็นพยานด้วย และหากว่าพวกเจ้ากระทำ แน่นอนมันก็เป็นการฝ่าฝืนเนื่องด้วยพวกเจ้า และพวกเจ้าจงพึงยำเกรงอัลลอฮฺเถิด และอัลลอฮฺนั้นทรงให้ความรู้แก่พวกเจ้าอยู่ และอัลลอฮฺนั้นทรงรอบรู้ในทุกสิ่งทุกอย่าง