وَإِنِّي

كُلَّمَا

دَعَوۡتُهُمۡ

لِتَغۡفِرَ

لَهُمۡ

جَعَلُوٓاْ

أَصَٰبِعَهُمۡ

فِيٓ

ءَاذَانِهِمۡ

وَٱسۡتَغۡشَوۡاْ

ثِيَابَهُمۡ

وَأَصَرُّواْ

وَٱسۡتَكۡبَرُواْ

ٱسۡتِكۡبَارٗا

٧

[7] และแท้จริงทุกครั้งที่ข้าพระองค์เรียกร้องเชิญชวนพวกเขาเพื่อที่พระองค์ท่านจะได้อภัยโทษให้แก่พวกเขา พวกเขาก็เอานิ้วอุดรูหูของพวกเขา และเอาเสื้อผ้าของพวกเขาคลุมโปง และพวกเขายังดื้อรั้น และหยิ่งยโสด้วยความจองหอง