وَلَا

تَزِرُ

وَازِرَةٞ

وِزۡرَ

أُخۡرَىٰۚ

وَإِن

تَدۡعُ

مُثۡقَلَةٌ

إِلَىٰ

حِمۡلِهَا

لَا

يُحۡمَلۡ

مِنۡهُ

شَيۡءٞ

وَلَوۡ

كَانَ

ذَا

قُرۡبَىٰٓۗ

إِنَّمَا

تُنذِرُ

ٱلَّذِينَ

يَخۡشَوۡنَ

رَبَّهُم

بِٱلۡغَيۡبِ

وَأَقَامُواْ

ٱلصَّلَوٰةَۚ

وَمَن

تَزَكَّىٰ

فَإِنَّمَا

يَتَزَكَّىٰ

لِنَفۡسِهِۦۚ

وَإِلَى

ٱللَّهِ

ٱلۡمَصِيرُ

١٨

[18] และไม่มีผู้แบกภาระคนใดที่จะแบกภาระของผู้อื่นได้ และ ถ้าผู้ที่แบกภาระหนักอยู่แล้วขอร้อง (ผู้อื่น) ให้ช่วยแบกมัน ก็จะไม่มีสิ่งใดถูกแบกออกจากเขา ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นญาติสนิทก็ตาม แท้จริงเจ้าเป็นเพียงผู้ตักเตือนบรรดาผู้เกรงกลัวพระเจ้าของพวกเขาในสิ่งเร้นลับ และพวกเขาดำรงไว้ซึ่งการละหมาดและผู้ใดขัดเกลาตนเอง แท้จริง เขาก็ขัดเกลาเพื่อตัวของเขาเอง และยังอัลลอฮฺเท่านั้นคือการกลับไป