۞ وَإِذَا

مَسَّ

ٱلۡإِنسَٰنَ

ضُرّٞ

دَعَا

رَبَّهُۥ

مُنِيبًا

إِلَيۡهِ

ثُمَّ

إِذَا

خَوَّلَهُۥ

نِعۡمَةٗ

مِّنۡهُ

نَسِيَ

مَا

كَانَ

يَدۡعُوٓاْ

إِلَيۡهِ

مِن

قَبۡلُ

وَجَعَلَ

لِلَّهِ

أَندَادٗا

لِّيُضِلَّ

عَن

سَبِيلِهِۦۚ

قُلۡ

تَمَتَّعۡ

بِكُفۡرِكَ

قَلِيلًا

إِنَّكَ

مِنۡ

أَصۡحَٰبِ

ٱلنَّارِ

٨

[8] และเมื่อทุกขภัยใด ๆ ประสบแก่มนุษย์ เขาก็จะวิงวอนขอต่อพระเจ้าของเขาเป็นผู้หันหน้าเข้าสู่พระองค์อย่างนอบน้อม ครั้นเมื่อพระองค์ทรงประทานความโปรดปรานจากพระองค์ให้แก่เขา เขาก็ลืมสิ่งที่เขาได้เคยวิงวอนขอต่อพระองค์มาแต่ก่อน และเขาได้ตั้งภาคีคู่เคียงกับอัลลอฮฺเพื่อให้หลงจากทางของอัลลอฮฺ จงกล่าวเถิด(มุฮัมมัด) ท่านจงร่าเริงเพียงระยะหนึ่งต่อการปฏิเสธของท่านเถิด แท้จริงท่านนั้นอยู่ในหมู่ชาวนรก