وَمِنَ

ٱلۡأَعۡرَابِ

مَن

يُؤۡمِنُ

بِٱللَّهِ

وَٱلۡيَوۡمِ

ٱلۡأٓخِرِ

وَيَتَّخِذُ

مَا

يُنفِقُ

قُرُبَٰتٍ

عِندَ

ٱللَّهِ

وَصَلَوَٰتِ

ٱلرَّسُولِۚ

أَلَآ

إِنَّهَا

قُرۡبَةٞ

لَّهُمۡۚ

سَيُدۡخِلُهُمُ

ٱللَّهُ

فِي

رَحۡمَتِهِۦٓۚ

إِنَّ

ٱللَّهَ

غَفُورٞ

رَّحِيمٞ

٩٩

[99] และในหมู่อาหรับชนบทนั้น มีผู้ศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันอาคิเราะฮฺ และถือเอาสิ่งที่ตนบริจาคไปนั้น เป็นการใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ และเป็นการขอพรของรอซูล พึงรู้เถิดว่า แท้จริงมันเป็นการขอพรจากรอซูล พึงรู้เถิดว่า แท้จริงมันเป็นการทำให้ใกล้ชิดแก่พวกเขา อัลลอฮฺจะทรงให้พวกเขาอยู่ในความเอ็นดูเมตตาของพระองค์ แท้จริงอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ทรงเอ็นดูเมตตาเสมอ