أَسۡكِنُوهُنَّ

مِنۡ

حَيۡثُ

سَكَنتُم

مِّن

وُجۡدِكُمۡ

وَلَا

تُضَآرُّوهُنَّ

لِتُضَيِّقُواْ

عَلَيۡهِنَّۚ

وَإِن

كُنَّ

أُوْلَٰتِ

حَمۡلٖ

فَأَنفِقُواْ

عَلَيۡهِنَّ

حَتَّىٰ

يَضَعۡنَ

حَمۡلَهُنَّۚ

فَإِنۡ

أَرۡضَعۡنَ

لَكُمۡ

فَـَٔاتُوهُنَّ

أُجُورَهُنَّ

وَأۡتَمِرُواْ

بَيۡنَكُم

بِمَعۡرُوفٖۖ

وَإِن

تَعَاسَرۡتُمۡ

فَسَتُرۡضِعُ

لَهُۥٓ

أُخۡرَىٰ

٦

[6] จงให้พวกนางพำนักอยู่ ณ ที่พวกเจ้าพำนักอยู่ตามฐานะของพวกเจ้า และอย่าทำอันตรายพวกนางเพื่อให้เกิดการคับแค้นแก่พวกนาง และหากพวกนางตั้งครรภ์ก็จงเลี้ยงดูพวกนางจนกว่าพวกนางจะคลอดทารกที่อยู่ในครรภ์ของพวกนาง ครั้นเมื่อพวกนางได้ให้นมแก่ทารกของพวกเจ้า ก็จงให้พวกนางซึ่งค่าตอบแทนของพวกนาง และจงปรึกษาหารือระหว่างพวกเจ้าด้วยกันโดยดี และเมื่อพวกเจ้าตกลงกันไม่ได้ ก็จงให้หญิงอื่นให้นมแก่เด็กนั้น