۞ وَمَا

كَانَ

لِبَشَرٍ

أَن

يُكَلِّمَهُ

ٱللَّهُ

إِلَّا

وَحۡيًا

أَوۡ

مِن

وَرَآيِٕ

حِجَابٍ

أَوۡ

يُرۡسِلَ

رَسُولٗا

فَيُوحِيَ

بِإِذۡنِهِۦ

مَا

يَشَآءُۚ

إِنَّهُۥ

عَلِيٌّ

حَكِيمٞ

٥١

[51] และไม่เป็นการบังควรแก่มนุษย์คนใดที่จะให้อัลลอฮฺตรัสแก่เขา เว้นแต่โดยทางวะฮียฺ หรือโดยทางเบื้องหลังม่าน หรือโดยที่พระองค์จะส่งทูตมา แล้วเขา (มะลัก) ก็จะนำวะฮียฺมาตามที่พระองค์ทรงประสงค์ โดยบัญชาของพระองค์ แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงสูงส่งผู้ทรงปรีชาญาณ