وَلَا

يَأۡتَلِ

أُوْلُواْ

ٱلۡفَضۡلِ

مِنكُمۡ

وَٱلسَّعَةِ

أَن

يُؤۡتُوٓاْ

أُوْلِي

ٱلۡقُرۡبَىٰ

وَٱلۡمَسَٰكِينَ

وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ

فِي

سَبِيلِ

ٱللَّهِۖ

وَلۡيَعۡفُواْ

وَلۡيَصۡفَحُوٓاْۗ

أَلَا

تُحِبُّونَ

أَن

يَغۡفِرَ

ٱللَّهُ

لَكُمۡۚ

وَٱللَّهُ

غَفُورٞ

رَّحِيمٌ

٢٢

[22] และผู้มีเกียรติและผู้มั่งคั่งในหมู่พวกเจ้าอย่าได้สาบานที่จะไม่ให้ (ความช่วยเหลือ) แก่ญาติมิตร และคนยากจน และผู้อพยพในหนทาง ของอัลลอฮฺ และพวกเขาจงอภัยและยกโทษ (ให้แก่พวกเขาเถิด) พวกเจ้าจะไม่ชอบหรือที่อัลลอฮฺจะทรงอภัยให้แก่พวกเจ้า และอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ