إِنَّ

ٱلَّذِينَ

تَوَفَّىٰهُمُ

ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ

ظَالِمِيٓ

أَنفُسِهِمۡ

قَالُواْ

فِيمَ

كُنتُمۡۖ

قَالُواْ

كُنَّا

مُسۡتَضۡعَفِينَ

فِي

ٱلۡأَرۡضِۚ

قَالُوٓاْ

أَلَمۡ

تَكُنۡ

أَرۡضُ

ٱللَّهِ

وَٰسِعَةٗ

فَتُهَاجِرُواْ

فِيهَاۚ

فَأُوْلَٰٓئِكَ

مَأۡوَىٰهُمۡ

جَهَنَّمُۖ

وَسَآءَتۡ

مَصِيرًا

٩٧

[97] แท้จริงบรรดาผู้ที่มลาอิกะฮฺได้เอาชีวิตของพวกเขาไป โดยที่พวกเขาเป็นผู้อธรรมแก่ตัวของพวกเขาเองนั้น มลาอิกะฮฺได้กล่าวว่าพวกเจ้าปรากฏอยู่ในสิ่งใด พวกเขากล่าวว่าพวกเราเป็นผู้ที่ถูกนับว่าอ่อนแอในแผ่นดิน มลาอิกะฮฺกล่าวว่า แผ่นดินของอัลลอฮฺมิได้กว้างขวางดอกหรือที่พวกเจ้าจะอพยพไปอยู่ในส่วนนั้น ชนเหล่านี้แหละที่อยู่ของพวกเขาคือนรกญะฮันนัม และเป็นที่กลับไปอันชั่วร้าย