وَٱبۡتَلُواْ

ٱلۡيَتَٰمَىٰ

حَتَّىٰٓ

إِذَا

بَلَغُواْ

ٱلنِّكَاحَ

فَإِنۡ

ءَانَسۡتُم

مِّنۡهُمۡ

رُشۡدٗا

فَٱدۡفَعُوٓاْ

إِلَيۡهِمۡ

أَمۡوَٰلَهُمۡۖ

وَلَا

تَأۡكُلُوهَآ

إِسۡرَافٗا

وَبِدَارًا

أَن

يَكۡبَرُواْۚ

وَمَن

كَانَ

غَنِيّٗا

فَلۡيَسۡتَعۡفِفۡۖ

وَمَن

كَانَ

فَقِيرٗا

فَلۡيَأۡكُلۡ

بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ

فَإِذَا

دَفَعۡتُمۡ

إِلَيۡهِمۡ

أَمۡوَٰلَهُمۡ

فَأَشۡهِدُواْ

عَلَيۡهِمۡۚ

وَكَفَىٰ

بِٱللَّهِ

حَسِيبٗا

٦

[6] และจงทดสอบบรรดาเด็กกำพร้าดู จนกระทั่งพวกเขาบรรลุวัยสมรส ถ้าพวกเจ้าเห็นว่าในหมู่พวกเขานั้นมีไหวพริบรู้ผิดรู้ถูกแล้ว ก็จงมอบทรัพย์ของพวกเขาให้แก่พวกเขาไป และจงอย่ากินทรัพย์นั้นโดยฟุ่มเฟือย และรีบเร่ง ก่อนที่พวกเขาจะเติบโต และผู้ใดเป็นผู้มั่งมีก็จงงดเว้นเสีย และผู้ใดเป็นผู้ยากจนก็จงกินโดยชอบธรรม ครั้นเมื่อพวกเจ้าได้มอบทรัพย์ของพวกเขาให้แก่พวกเขาไปแล้ว ก็จงให้มีพยานยืนยันแก่พวกเขา และเพียงพอแล้วที่อัลลอฮฺเป็นผู้ทรงสอบสวน