مِّنَ

ٱلَّذِينَ

هَادُواْ

يُحَرِّفُونَ

ٱلۡكَلِمَ

عَن

مَّوَاضِعِهِۦ

وَيَقُولُونَ

سَمِعۡنَا

وَعَصَيۡنَا

وَٱسۡمَعۡ

غَيۡرَ

مُسۡمَعٖ

وَرَٰعِنَا

لَيَّۢا

بِأَلۡسِنَتِهِمۡ

وَطَعۡنٗا

فِي

ٱلدِّينِۚ

وَلَوۡ

أَنَّهُمۡ

قَالُواْ

سَمِعۡنَا

وَأَطَعۡنَا

وَٱسۡمَعۡ

وَٱنظُرۡنَا

لَكَانَ

خَيۡرٗا

لَّهُمۡ

وَأَقۡوَمَ

وَلَٰكِن

لَّعَنَهُمُ

ٱللَّهُ

بِكُفۡرِهِمۡ

فَلَا

يُؤۡمِنُونَ

إِلَّا

قَلِيلٗا

٤٦

[46] จากบางคนในหมู่ผู้เป็นยิวนั้น พวกเขาบิดเบือนบรรดาถ้อยคำให้เหออกจากที่ของมันและพวกเขากล่าวว่า เราได้ยินกันแล้วและเราก็ได้ฝ่าฝืนกันแล้ว และท่านจงฟังโดยที่มิใช่เป็นผู้ได้ยิน และจงสดับฟังเราโดยบิดลิ้นของพวกเขา และใส่ร้ายในศาสนา และหากว่าพวกเขากล่าวว่า เราได้ยินกันแล้ว และได้เชื่อฟังกันแล้ว และท่านจงฟัง และมองดูเราเถิด ก็จะเป็นสิ่งดีกว่าแก่พวกเขา และเที่ยงตรงกว่า แต่ทว่าอัลลอฮฺได้ทรงละอฺนัต พวกเขาเสียแล้ว เนื่องด้วยการปฏิเสธศรัทธาของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ศรัทธากัน นอกจากเพียงเล็กน้อยเท่านั้น