وَمَا

كَانَ

لِنَبِيٍّ

أَن

يَغُلَّۚ

وَمَن

يَغۡلُلۡ

يَأۡتِ

بِمَا

غَلَّ

يَوۡمَ

ٱلۡقِيَٰمَةِۚ

ثُمَّ

تُوَفَّىٰ

كُلُّ

نَفۡسٖ

مَّا

كَسَبَتۡ

وَهُمۡ

لَا

يُظۡلَمُونَ

١٦١

[161] และไม่ปรากฏแก่นะบีคนใดที่จะยักยอก (ทรัพย์เชลย) และผู้ใดยักยอกแล้ว เขาก็จะนำสิ่งที่เขายักยอกนั้นมาในวันกิยามะฮฺ แล้วแต่ละคนจะได้รับการตอบแทนอย่างครบถ้วน ตามที่เขาได้แสวงหาไว้ โดยที่พวกเขาจะไม่ได้รับความอยุติธรรม