وَإِذَا

قِيلَ

لَهُ

ٱتَّقِ

ٱللَّهَ

أَخَذَتۡهُ

ٱلۡعِزَّةُ

بِٱلۡإِثۡمِۚ

فَحَسۡبُهُۥ

جَهَنَّمُۖ

وَلَبِئۡسَ

ٱلۡمِهَادُ

٢٠٦

[206] และเมื่อมีผู้กล่าวกับเขาว่า จงยำเกรงอัลลอฮฺเถิด ความหยิ่งในเกียรติก็ยึดเขาไว้ให้กระทำบาปต่อไป สิ่งที่พอเพียงแก่เขานั้นก็คือญะฮันนัม และแน่นอนเป็นที่หลับนอนอันเลวร้ายยิ่ง