وَمِنۡ

حَيۡثُ

خَرَجۡتَ

فَوَلِّ

وَجۡهَكَ

شَطۡرَ

ٱلۡمَسۡجِدِ

ٱلۡحَرَامِۚ

وَحَيۡثُ

مَا

كُنتُمۡ

فَوَلُّواْ

وُجُوهَكُمۡ

شَطۡرَهُۥ

لِئَلَّا

يَكُونَ

لِلنَّاسِ

عَلَيۡكُمۡ

حُجَّةٌ

إِلَّا

ٱلَّذِينَ

ظَلَمُواْ

مِنۡهُمۡ

فَلَا

تَخۡشَوۡهُمۡ

وَٱخۡشَوۡنِي

وَلِأُتِمَّ

نِعۡمَتِي

عَلَيۡكُمۡ

وَلَعَلَّكُمۡ

تَهۡتَدُونَ

١٥٠

[150] และจากที่ใดก็ตามที่เจ้าออกไป ก็จงผินหน้าของเจ้าไปทางอัล-มัสยิดิลฮะรอม และที่ใดก็ตามที่พวกเจ้าปรากฏอยู่ ก็จงผินหน้าของพวกเจ้าไปทางนั้น เพื่อว่าจะได้ไม่เป็นข้ออ้างใด ๆ แก่หมู่ชนที่แย้งพวกเจ้าได้ นอกจากบรรดาผู้อธรรมในหมู่ของพวกเขาเท่านั้น ดังนั้นพวกเจ้าจงอย่ากลัวพวกเขา แต่จงกลัวข้าเถิด และเพื่อที่ข้าจะได้ให้ความกรุณาของข้าครบถ้วนแก่พวกเจ้า และเพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับแนวทางอันถูกต้อง