قُلۡ

إِنَّمَا

حَرَّمَ

رَبِّيَ

ٱلۡفَوَٰحِشَ

مَا

ظَهَرَ

مِنۡهَا

وَمَا

بَطَنَ

وَٱلۡإِثۡمَ

وَٱلۡبَغۡيَ

بِغَيۡرِ

ٱلۡحَقِّ

وَأَن

تُشۡرِكُواْ

بِٱللَّهِ

مَا

لَمۡ

يُنَزِّلۡ

بِهِۦ

سُلۡطَٰنٗا

وَأَن

تَقُولُواْ

عَلَى

ٱللَّهِ

مَا

لَا

تَعۡلَمُونَ

٣٣

[33] จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า แท้จริงสิ่งที่พระเจ้าของฉันทรงห้ามนั้น คือบรรดาสิ่งชั่วช้าน่ารังเกียจ ทั้งเป็นสิ่งที่เปิดเผยจากมันและสิ่งที่ไม่เปิดเผย และสิ่งที่เป็นบาป และการข่มเหงรังแกโดยไม่เป็นธรรม และการที่พวกเจ้าให้เป็นภาคีแก่อัลลอฮฺซึ่งสิ่งที่พระองค์มิได้ทรงประทานหลักฐานใด ๆ ลงมาแก่สิ่งนั้น และการที่พวกเจ้ากล่าวให้ร้าย แก่อัลลอฮ์ในสิ่งที่พวกเจ้าไม่รู้