فَلَمَّا

نَسُواْ

مَا

ذُكِّرُواْ

بِهِۦ

فَتَحۡنَا

عَلَيۡهِمۡ

أَبۡوَٰبَ

كُلِّ

شَيۡءٍ

حَتَّىٰٓ

إِذَا

فَرِحُواْ

بِمَآ

أُوتُوٓاْ

أَخَذۡنَٰهُم

بَغۡتَةٗ

فَإِذَا

هُم

مُّبۡلِسُونَ

٤٤

[44] ครั้นเมื่อพวกเขาลืมสิ่งที่พวกเขาถูกเตือนให้รำลึกในสิ่งนั้น เราก็เปิดให้แก่พวกเขาซึ่งบรรดาประตูของทุกสิ่ง จนกระทั่งเมื่อพวกเขาระเริงต่อสิ่งที่พวกเขาได้รับ เราก็ลงโทษพวกเขาโดยกระทันหัน แล้วทันใดนั้นพวกเขาก็หมดหวัง