وَإِذۡ

تَقُولُ

لِلَّذِيٓ

أَنۡعَمَ

ٱللَّهُ

عَلَيۡهِ

وَأَنۡعَمۡتَ

عَلَيۡهِ

أَمۡسِكۡ

عَلَيۡكَ

زَوۡجَكَ

وَٱتَّقِ

ٱللَّهَ

وَتُخۡفِي

فِي

نَفۡسِكَ

مَا

ٱللَّهُ

مُبۡدِيهِ

وَتَخۡشَى

ٱلنَّاسَ

وَٱللَّهُ

أَحَقُّ

أَن

تَخۡشَىٰهُۖ

فَلَمَّا

قَضَىٰ

زَيۡدٞ

مِّنۡهَا

وَطَرٗا

زَوَّجۡنَٰكَهَا

لِكَيۡ

لَا

يَكُونَ

عَلَى

ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

حَرَجٞ

فِيٓ

أَزۡوَٰجِ

أَدۡعِيَآئِهِمۡ

إِذَا

قَضَوۡاْ

مِنۡهُنَّ

وَطَرٗاۚ

وَكَانَ

أَمۡرُ

ٱللَّهِ

مَفۡعُولٗا

٣٧

[37] และจงรำลึกถึงขณะที่เจ้าพูดกับผู้ที่อัลลอฮฺทรงโปรดปรานแก่เขา และเจ้าได้ให้ความสงเคราะห์แก่เขา และจงดูแลรักษาภริยาของเจ้าไว้ให้อยู่กับเจ้า และจงยำเกรงอัลลอฮฺ และเจ้าได้ซ่อนไว้ในจิตใจของเจ้าเรื่องที่อัลลอฮฺจะทรงเปิดเผยมัน และเจ้ากลัวเกรงมนุษย์ แต่อัลลอฮฺทรงสมควรยิ่งกว่าที่เจ้าจะกลัวเกรงพระองค์ ครั้นเมื่อเซด ได้หย่ากับนาง แล้ว เราได้ให้เจ้าแต่งงานกับนางเพื่อที่จะไม่เป็นที่ลำบากใจแก่บรรดาผู้ศรัทธาชายใน เรื่องการ (การสมรสกับ) ภริยาของบุตรบุญธรรมของพวกเขา เมื่อพวกเขาหย่ากับพวกนางแล้วและพระบัญชาของอัลลอฮฺนั้นจะต้อง บรรลุผลเสมอ