وَلَقَدۡ

مَكَّنَّٰهُمۡ

فِيمَآ

إِن

مَّكَّنَّٰكُمۡ

فِيهِ

وَجَعَلۡنَا

لَهُمۡ

سَمۡعٗا

وَأَبۡصَٰرٗا

وَأَفۡـِٔدَةٗ

فَمَآ

أَغۡنَىٰ

عَنۡهُمۡ

سَمۡعُهُمۡ

وَلَآ

أَبۡصَٰرُهُمۡ

وَلَآ

أَفۡـِٔدَتُهُم

مِّن

شَيۡءٍ

إِذۡ

كَانُواْ

يَجۡحَدُونَ

بِـَٔايَٰتِ

ٱللَّهِ

وَحَاقَ

بِهِم

مَّا

كَانُواْ

بِهِۦ

يَسۡتَهۡزِءُونَ

٢٦

[26] และโดยแน่นอน เราได้ตั้งหลักแหล่งที่มั่นคงแก่พวกเขา โดยที่เรามิได้ตั้งหลักแหล่งที่มั่นคงแก่พวกเจ้าในนั้น และเราได้ทำให้พวกเขามีหูมีตาและมีหัวใจ แต่ว่าหูของพวกเขา ตาของพวกเขา และหัวใจของพวกเขา มิได้อำนวยประโยชน์อันใดแก่พวกเขา โดยที่พวกเขาปฏิเสธสัญญาณต่าง ๆ ของอัลลอฮฺ และสิ่งที่พวกเขาได้เคยเยาะเย้ยไว้นั้นก็ห้อมล้อมพวกเขา