وَتَوَلَّىٰ

عَنۡهُمۡ

وَقَالَ

يَٰٓأَسَفَىٰ

عَلَىٰ

يُوسُفَ

وَٱبۡيَضَّتۡ

عَيۡنَاهُ

مِنَ

ٱلۡحُزۡنِ

فَهُوَ

كَظِيمٞ

٨٤

و از آن‌ها روی بر گرداند و گفت: «افسوس بر یوسف» و چشمان او از اندوه سفید شد، در حالی‌که (سر‌شار از غم بود) اندوه خود را فرو می‌برد.