۞ وَلَقَدۡ

ءَاتَيۡنَا

دَاوُۥدَ

مِنَّا

فَضۡلٗاۖ

يَٰجِبَالُ

أَوِّبِي

مَعَهُۥ

وَٱلطَّيۡرَۖ

وَأَلَنَّا

لَهُ

ٱلۡحَدِيدَ

١٠

و به راستی (ما) به داوود از سوی خود فضیلتی (بزرگ) دادیم، (گفتیم:) ای کوه‌ها و ای پرندگان! با او (در تسبیح گفتن) هم آواز شوید، و آهن را برای او نرم کردیم.