فَلَوۡلَا

نَصَرَهُمُ

ٱلَّذِينَ

ٱتَّخَذُواْ

مِن

دُونِ

ٱللَّهِ

قُرۡبَانًا

ءَالِهَةَۢۖ

بَلۡ

ضَلُّواْ

عَنۡهُمۡۚ

وَذَٰلِكَ

إِفۡكُهُمۡ

وَمَا

كَانُواْ

يَفۡتَرُونَ

٢٨

پس چرا کسانی را که آن‌ها به جای الله برای (قصد) تقرب (به خدا) معبود (خود) گرفتند، یاریشان نکردند؟ بلکه از نظرشان گم شدند، و این بود (نتیجۀ) دروغشان، و آنچه را افترا می‌بستند.