وَوَصَّيۡنَا
ٱلۡإِنسَٰنَ
بِوَٰلِدَيۡهِ
حَمَلَتۡهُ
أُمُّهُۥ
وَهۡنًا
عَلَىٰ
وَهۡنٖ
وَفِصَٰلُهُۥ
فِي
عَامَيۡنِ
أَنِ
ٱشۡكُرۡ
لِي
وَلِوَٰلِدَيۡكَ
إِلَيَّ
ٱلۡمَصِيرُ
١٤

我曾命人孝敬父母--他母亲偌上加弱地怀着他，他的断乳是在两年之中--我说：你应当感谢我和你的父母；惟我是最后的归宿。

وَوَصَّيۡنَاٱلۡإِنسَٰنَبِوَٰلِدَيۡهِحَمَلَتۡهُأُمُّهُۥوَهۡنًاعَلَىٰوَهۡنٖوَفِصَٰلُهُۥفِيعَامَيۡنِأَنِٱشۡكُرۡلِيوَلِوَٰلِدَيۡكَإِلَيَّٱلۡمَصِيرُ١٤