سخرها عليهم سبع ليال وثمانية ايام حسوما فترى القوم فيها صرعى كانهم اعجاز نخل خاوية ٧
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍۢ وَثَمَـٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًۭا فَتَرَى ٱلْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍۢ ٧
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
3
[ سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ ] خوای گه‌وره‌ ئه‌و بایه‌ی نارده‌ سه‌ریان ماوه‌ی حه‌وت شه‌و و هه‌شت ڕۆژ [ حُسُومًا ] به‌رده‌وام یه‌ك له‌ دوای یه‌ك ئه‌و بایه‌ هیچ كات هێمن و ئارام نه‌ده‌بووه‌وه‌، یاخود (حُسُومًا) هه‌موویانی له‌ناوبردو كۆتایی پێ هێنان [ فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى ] ئه‌و قه‌ومه‌ كه‌ ئه‌و بایه‌یان به‌سه‌ردا هات ئه‌بینی هه‌ر هه‌موویان مردوونه‌و له‌ زه‌ویه‌كه‌ كه‌وتوونه‌ [ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ (٧) ] وه‌كو قه‌دی دارخورمایه‌كیان لێهات كه‌ له‌ زه‌ویدا كه‌وتبێت و ڕزا بێت، بایه‌كه‌ لێیده‌دان و ده‌یدان به‌ زه‌ویداو ده‌یكوشتن.