وَهُوَ
الَّذِیْ
خَلَقَ
السَّمٰوٰتِ
وَالْاَرْضَ
بِالْحَقِّ ؕ
وَیَوْمَ
یَقُوْلُ
كُنْ
فَیَكُوْنُ ؕ۬
قَوْلُهُ
الْحَقُّ ؕ
وَلَهُ
الْمُلْكُ
یَوْمَ
یُنْفَخُ
فِی
الصُّوْرِ ؕ
عٰلِمُ
الْغَیْبِ
وَالشَّهَادَةِ ؕ
وَهُوَ
الْحَكِیْمُ
الْخَبِیْرُ
۟
[ وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ] خوای گه‌وره ئه‌و خوایه‌یه كه ئاسمانه‌كان و زه‌وی دروست كردووه به حه‌ق و دادپه‌روه‌رى [ وَيَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ ] وه هه‌ر كاتێكیش له ڕۆژی قیامه‌ت كه بفه‌رمووێ: (كُنْ) ببه یان فه‌رمان بكات به زیندووبوونه‌وه ئه‌و كاته خه‌ڵكی هه‌ر هه‌مووی زیندوو ئه‌بێته‌وه [ قَوْلُهُ الْحَقُّ ] ته‌نها قسه‌و فه‌رمووده‌و فه‌رمایشتی خوای گه‌وره حه‌قه به ره‌هایى [ وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ ] وه موڵكیش هه‌ر بۆ خوای گه‌وره‌یه له‌و ڕۆژه‌ی كه ئیسرافیل فوو ئه‌كات به كه‌ڕه‌ناو شه‌یپوورا له دونیاشدا موڵك هه‌ر بۆ خوای گه‌وره‌یه به‌ڵام بۆیه ئه‌فه‌رمووێ: له‌و ڕۆژه‌دا له‌به‌ر ئه‌وه‌ی له‌و ڕۆژه كه‌س ناتوانێ بانگه‌شه‌ی موڵك بكات [ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ] خوای گه‌وره زانای نهێنی و په‌نهان و ئاشكراكانه [ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ (٧٣) ] وه خوای گه‌وره زۆر كاربه‌جێیه‌و زانیاریه‌كی وردی هه‌یه به‌هه‌موو شتێك.