مثل الجنة التي وعد المتقون فيها انهار من ماء غير اسن وانهار من لبن لم يتغير طعمه وانهار من خمر لذة للشاربين وانهار من عسل مصفى ولهم فيها من كل الثمرات ومغفرة من ربهم كمن هو خالد في النار وسقوا ماء حميما فقطع امعاءهم ١٥
مَّثَلُ ٱلْجَنَّةِ ٱلَّتِى وُعِدَ ٱلْمُتَّقُونَ ۖ فِيهَآ أَنْهَـٰرٌۭ مِّن مَّآءٍ غَيْرِ ءَاسِنٍۢ وَأَنْهَـٰرٌۭ مِّن لَّبَنٍۢ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُۥ وَأَنْهَـٰرٌۭ مِّنْ خَمْرٍۢ لَّذَّةٍۢ لِّلشَّـٰرِبِينَ وَأَنْهَـٰرٌۭ مِّنْ عَسَلٍۢ مُّصَفًّۭى ۖ وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ وَمَغْفِرَةٌۭ مِّن رَّبِّهِمْ ۖ كَمَنْ هُوَ خَـٰلِدٌۭ فِى ٱلنَّارِ وَسُقُوا۟ مَآءً حَمِيمًۭا فَقَطَّعَ أَمْعَآءَهُمْ ١٥
مَثَلُ
الْجَنَّةِ
الَّتِیْ
وُعِدَ
الْمُتَّقُوْنَ ؕ
فِیْهَاۤ
اَنْهٰرٌ
مِّنْ
مَّآءٍ
غَیْرِ
اٰسِنٍ ۚ
وَاَنْهٰرٌ
مِّنْ
لَّبَنٍ
لَّمْ
یَتَغَیَّرْ
طَعْمُهٗ ۚ
وَاَنْهٰرٌ
مِّنْ
خَمْرٍ
لَّذَّةٍ
لِّلشّٰرِبِیْنَ ۚ۬
وَاَنْهٰرٌ
مِّنْ
عَسَلٍ
مُّصَفًّی ؕ
وَلَهُمْ
فِیْهَا
مِنْ
كُلِّ
الثَّمَرٰتِ
وَمَغْفِرَةٌ
مِّنْ
رَّبِّهِمْ ؕ
كَمَنْ
هُوَ
خَالِدٌ
فِی
النَّارِ
وَسُقُوْا
مَآءً
حَمِیْمًا
فَقَطَّعَ
اَمْعَآءَهُمْ
۟
3
{خواردنه‌وه‌كانى به‌هه‌شت} [ مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِنْ مَاءٍ غَيْرِ آسِنٍ ] نمونه‌و سیفه‌تی ئه‌و به‌هه‌شته‌ی كه‌ خوای گه‌وره‌ به‌ڵێنی به‌ كه‌سانی موتته‌قی و له‌خواترس داوه‌ جۆره‌ها ڕووباری تیادایه‌ له‌ ئاو كه‌ تێكنه‌چووه‌و نه‌گۆڕاوه‌و بۆگه‌ن نه‌بووه‌ [ وَأَنْهَارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ ] وه‌ چه‌نده‌ها ڕووباری تری تیادایه‌ له‌ شیر كه‌ ئه‌میش تامی نه‌گۆڕاوه‌ وه‌ شیرێكه‌ له‌وپه‌ڕی پاكی و سافی و شیرینی و چه‌وری و سپێتییه‌ [ وَأَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ ] وه‌ چه‌نده‌ها ڕووباری تر له‌ مه‌ی كه‌ ئه‌وانه‌ی ئه‌یخۆنه‌وه‌ تام و چێژو له‌زه‌تی لێ ئه‌كه‌ن وه‌كو مه‌ی دونیا نیه‌ كه‌ تام و بۆنی ناخۆش بێت و مرۆڤـ توشی سه‌رئێشه‌و سك ئێشه‌ بكات [ وَأَنْهَارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى ] وه‌ چه‌نده‌ها ڕووباری تر له‌ هه‌نگوینی پاڵفته‌كراو كه‌ له‌وپه‌ڕی جوانی و پاكی و تام و بۆن خۆشیدایه‌ [ وَلَهُمْ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ ] وه‌ هه‌موو به‌روبووم و به‌رهه‌مێكیان بۆ هه‌یه‌ له‌به‌هه‌شتدا [ وَمَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ ] وه‌ لێخۆشبوونی خوای گه‌وره‌یان بۆ هه‌یه‌ [ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِيمًا ] ئایا كه‌سانێك له‌م نازو نیعمه‌تانه‌ی به‌هه‌شتدا بن وه‌كو كه‌سانێك وان بۆ هه‌میشه‌یی و به‌نه‌مری له‌ ئاگری دۆزه‌خدان؟ وه‌ كاتێك كه‌ ئاویان پێ ئه‌درێ ئاوێكی گه‌رمی كوڵاوی ناو ئاگری دۆزه‌خیان پێ ئه‌درێ؟ [ فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ (١٥) ] كه‌ هه‌موو گه‌ده‌یان ئه‌پچڕێنێ و ئه‌یتاوێنێته‌وه‌ له‌به‌ر زۆر گه‌رمی، نه‌خێر یه‌كسان نین، كه‌واته‌ كار بۆ به‌هه‌شت بكه‌ن و خۆتان له‌ دۆزه‌خ بپارێزن.