وَاِذَا
حُشِرَ
النَّاسُ
كَانُوْا
لَهُمْ
اَعْدَآءً
وَّكَانُوْا
بِعِبَادَتِهِمْ
كٰفِرِیْنَ
۟
[ وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً ] وه كاتێك له ڕۆژی قیامه‌تدا خه‌ڵكی حه‌شر ئه‌كرێ، پیاوچاكان و پێغه‌مبه‌ران و مه‌لائیكه‌ته‌كان ئه‌بن به دوژمنی ئه‌و كه‌سانه‌ی كه لێیان پاڕاونه‌ته‌وه‌و په‌رستوویانن [ وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ (٦) ] وه ئه‌وان به‌م په‌رستنه‌ی ئه‌مان بێ باوه‌ڕن وه نكوڵی لێ ئه‌كه‌ن و ئه‌ڵێن بۆ ئێمه‌تان كرده شه‌ریك بۆ خوای گه‌وره.