وَقَالُوا
الْحَمْدُ
لِلّٰهِ
الَّذِیْ
صَدَقَنَا
وَعْدَهٗ
وَاَوْرَثَنَا
الْاَرْضَ
نَتَبَوَّاُ
مِنَ
الْجَنَّةِ
حَیْثُ
نَشَآءُ ۚ
فَنِعْمَ
اَجْرُ
الْعٰمِلِیْنَ
۟
[ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ ] وه ئهمانیش ئهڵێن: حهمدو سهناو ستایش بۆ خوای گهوره كه ئهو بهڵێنهی پێی دابووین لهسهر زمانى پێغهمبهران بهڵێنهكهی برده سهرو بهڵێنێكی ڕاست بوو [ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ ] وه ئێمهی كرد به میراتگری زهوی بهههشت كه تیایدا نیشتهجێ ئهبین چۆنمان ویست لێ بێت و بۆ ههر شوێنێكى ویستمان لێ بێت، (خۆڵى زهوى بهههشت میسكه) [ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ (٧٤) ] وه بهڕاستی ئهمه باشترین پاداشته بۆ ئهو كهسانهی كه له دونیادا كردهوهی چاكیان كردووه.