وَلَقَدْ
وَصَّلْنَا
لَهُمُ
الْقَوْلَ
لَعَلَّهُمْ
یَتَذَكَّرُوْنَ
۟ؕ
[ وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (٥١) ] (رِفَاعة القُرَظِيّ) ده‌فه‌رمێت: ئه‌م ئایه‌ته له‌سه‌ر ده كه‌س دابه‌زى كه من یه‌كێكیان بووم، واته: ئێمه وته‌ی خۆمان هه‌ندێكیمان به هه‌ندێكی گه‌یاندووه، واته: وته‌ی خۆمان درێژ كردۆته‌وه‌و ڕوونمان كردۆته‌وه به‌ڵكو قوڕه‌یش بیر بكه‌نه‌وه‌و په‌ندو ئامۆژگاری وه‌ربگرن، یاخود پێغه‌مبه‌ر له دوای پێغه‌مبه‌رمان ناردووه به‌ڵكو په‌ندو ئامۆژگارى وه‌ربگرن.