ولما بلغ اشده واستوى اتيناه حكما وعلما وكذالك نجزي المحسنين ١٤
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَٱسْتَوَىٰٓ ءَاتَيْنَـٰهُ حُكْمًۭا وَعِلْمًۭا ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ١٤
وَلَمَّا
بَلَغَ
اَشُدَّهٗ
وَاسْتَوٰۤی
اٰتَیْنٰهُ
حُكْمًا
وَّعِلْمًا ؕ
وَكَذٰلِكَ
نَجْزِی
الْمُحْسِنِیْنَ
۟
3
{موسا ده‌بێت به‌ پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم -} [ وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى ] وه‌ كاتێك كه‌ موسا - صلی الله علیه وسلم - بالغ بوو وه‌ پێگه‌یشت و دروست كردنی ڕێك و دامه‌زراو بوو [ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا ] حوكممان پێی به‌خشی واته‌: پێغه‌مبه‌رایه‌تی، وه‌ تێگه‌یشتن له‌ دین و زانیاریمان پێی به‌خشی [ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (١٤) ] وه‌ به‌م شێوازه‌ پاداشتی چاكه‌كاران ئه‌ده‌ینه‌وه‌ هه‌روه‌كو چۆن پاداشتی دایكی موسامان دایه‌وه‌.