یَوْمَىِٕذٍ
لَّا
تَنْفَعُ
الشَّفَاعَةُ
اِلَّا
مَنْ
اَذِنَ
لَهُ
الرَّحْمٰنُ
وَرَضِیَ
لَهٗ
قَوْلًا
۟
[ يَوْمَئِذٍ لَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ ] له‌و ڕۆژه‌دا كه رۆژى قیامه‌ته كه‌س ناتوانێ شه‌فاعه‌ت بكات و شه‌فاعه‌ت و تكا سوودی نیه لاى خواى گه‌وره [ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلًا (١٠٩) ] ئیلا ئه‌گه‌ر كه‌سێك كه خوای گه‌وره ئیزنی پێدابێت كه شه‌فاعه‌ت بكات، وه ڕازیش بێ به قسه‌ی، واته: ئه‌هلی ته‌وحید بووبێت ئه‌و كه‌سه‌ی كه شه‌فاعه‌تی بۆ ئه‌كرێ و ئه‌وه‌شی شه‌فاعه‌تكاره ئه‌بێ ئه‌هلی ته‌وحید بن (كه‌واته ده‌بێت داواى شه‌فاعه‌ت ته‌نها له خواى گه‌وره بكرێت، چونكه ته‌نها به ده‌ستى ئه‌وه).