فلما جاء امرنا جعلنا عاليها سافلها وامطرنا عليها حجارة من سجيل منضود ٨٢
فَلَمَّا جَآءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَـٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةًۭ مِّن سِجِّيلٍۢ مَّنضُودٍۢ ٨٢
فَلَمَّا
جَآءَ
اَمْرُنَا
جَعَلْنَا
عَالِیَهَا
سَافِلَهَا
وَاَمْطَرْنَا
عَلَیْهَا
حِجَارَةً
مِّنْ
سِجِّیْلٍ ۙ۬
مَّنْضُوْدٍ
۟ۙ
3
{خوای گەورە سزای قەومە بەدڕەوشتەكەی داو لە ناوی بردن} [ فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا ] كاتێك سزای خوای گه‌وره‌یان بۆ هات له‌ خۆركه‌وتندا [ جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا ] ئه‌وانه‌ی كه‌ به‌رز بوون نزممان كردنه‌وه‌، واته‌: ئه‌و دێ یه‌یان هه‌ڵكه‌ندو بردیانه‌ ئاسمان و به‌ریاندایه‌ خواره‌وه‌و ژێرو ژووریان كردن [ وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ مَنْضُودٍ (٨٢) ] وه‌ له‌ بانیشه‌وه‌ به‌رد بارانمان كردن به‌ خشتی سووره‌وه‌كراوى گه‌وره‌ (مَنْضُودٍ)یش واته‌: یه‌ك له‌ دوای یه‌ك.