يَٰيَحۡيَىٰ

خُذِ

ٱلۡكِتَٰبَ

بِقُوَّةٖۖ

وَءَاتَيۡنَٰهُ

ٱلۡحُكۡمَ

صَبِيّٗا

١٢

"Ey Yahya! Kitaba kuvvetle sarıl" deyip daha çocukken ona hikmet, katımızdan kalp yumuşaklığı ve safiyet verdik. O, Allah'tan sakınan ve anasına babasına karşı iyi davranan bir kimse idi, baş kaldıran bir zorba değildi.