وَلَا

تَزِرُ

وَازِرَةٞ

وِزۡرَ

أُخۡرَىٰۚ

وَإِن

تَدۡعُ

مُثۡقَلَةٌ

إِلَىٰ

حِمۡلِهَا

لَا

يُحۡمَلۡ

مِنۡهُ

شَيۡءٞ

وَلَوۡ

كَانَ

ذَا

قُرۡبَىٰٓۗ

إِنَّمَا

تُنذِرُ

ٱلَّذِينَ

يَخۡشَوۡنَ

رَبَّهُم

بِٱلۡغَيۡبِ

وَأَقَامُواْ

ٱلصَّلَوٰةَۚ

وَمَن

تَزَكَّىٰ

فَإِنَّمَا

يَتَزَكَّىٰ

لِنَفۡسِهِۦۚ

وَإِلَى

ٱللَّهِ

ٱلۡمَصِيرُ

١٨

Günahkar kimse diğerinin günahını çekmez. Günah yükü ağır olan kimse, onun taşınmasını istese, yakını olsa bile, yükünden birşey taşınmaz. Sen ancak, görmediği halde Rablerinden korkanları, namazı kılanları uyarırsın. Kim arınırsa, ancak kendisi için arınmış olur; dönüş ancak Allah'adır.