إِذۡ

قَالَ

لِأَبِيهِ

يَٰٓأَبَتِ

لِمَ

تَعۡبُدُ

مَا

لَا

يَسۡمَعُ

وَلَا

يُبۡصِرُ

وَلَا

يُغۡنِي

عَنكَ

شَيۡـٔٗا

٤٢

Babasına şöyle demişti: "Babacığım! İşitmeyen, görmeyen ve sana bir faydası olmayan şeylere niçin tapıyorsun?"