لَّا

يَسۡـَٔمُ

ٱلۡإِنسَٰنُ

مِن

دُعَآءِ

ٱلۡخَيۡرِ

وَإِن

مَّسَّهُ

ٱلشَّرُّ

فَيَـُٔوسٞ

قَنُوطٞ

٤٩

İnsan, iyilik istemekten usanmaz da, kendisine bir kötülük gelince umutsuzluğa düşer, meyus olur.