أَوَلَمۡ

يَرَ

ٱلۡإِنسَٰنُ

أَنَّا

خَلَقۡنَٰهُ

مِن

نُّطۡفَةٖ

فَإِذَا

هُوَ

خَصِيمٞ

مُّبِينٞ

٧٧

İnsan kendisini bir nutfeden yarattığımızı görmez mi ki hemen apaçık bir hasım kesilir ve kendi yaratılışını unutur da; "Çürümüş kemikleri kim yaratacak" diyerek, Bize misal vermeye kalkar?