لِيُنفِقۡ

ذُو

سَعَةٖ

مِّن

سَعَتِهِۦۖ

وَمَن

قُدِرَ

عَلَيۡهِ

رِزۡقُهُۥ

فَلۡيُنفِقۡ

مِمَّآ

ءَاتَىٰهُ

ٱللَّهُۚ

لَا

يُكَلِّفُ

ٱللَّهُ

نَفۡسًا

إِلَّا

مَآ

ءَاتَىٰهَاۚ

سَيَجۡعَلُ

ٱللَّهُ

بَعۡدَ

عُسۡرٖ

يُسۡرٗا

٧

Varlıklı olan kimse, nafakayı varlığına göre versin; rızkı ancak kendisine yetecek kadar verilmiş olan kimse, Allah'ın kendisine verdiğinden versin; Allah kimseye, verdiği rızkı aşan bir yük yüklemez. Allah, güçlükten sonra kolaylık verir.