ثُمَّ

أَوۡرَثۡنَا

ٱلۡكِتَٰبَ

ٱلَّذِينَ

ٱصۡطَفَيۡنَا

مِنۡ

عِبَادِنَاۖ

فَمِنۡهُمۡ

ظَالِمٞ

لِّنَفۡسِهِۦ

وَمِنۡهُم

مُّقۡتَصِدٞ

وَمِنۡهُمۡ

سَابِقُۢ

بِٱلۡخَيۡرَٰتِ

بِإِذۡنِ

ٱللَّهِۚ

ذَٰلِكَ

هُوَ

ٱلۡفَضۡلُ

ٱلۡكَبِيرُ

٣٢

Sonra bu Kitap'ı kullarımızdan seçtiğimiz kimselere miras bırakmışızdır. Onlardan kimi kendine yazık eder, kimi orta davranır, kimi de, Allah'ın izniyle, iyiliklere koşar. İşte büyük lütuf budur.