فَتَقَبَّلَهَا

رَبُّهَا

بِقَبُولٍ

حَسَنٖ

وَأَنۢبَتَهَا

نَبَاتًا

حَسَنٗا

وَكَفَّلَهَا

زَكَرِيَّاۖ

كُلَّمَا

دَخَلَ

عَلَيۡهَا

زَكَرِيَّا

ٱلۡمِحۡرَابَ

وَجَدَ

عِندَهَا

رِزۡقٗاۖ

قَالَ

يَٰمَرۡيَمُ

أَنَّىٰ

لَكِ

هَٰذَاۖ

قَالَتۡ

هُوَ

مِنۡ

عِندِ

ٱللَّهِۖ

إِنَّ

ٱللَّهَ

يَرۡزُقُ

مَن

يَشَآءُ

بِغَيۡرِ

حِسَابٍ

٣٧

Rabbi onu güzel bir kabulle karşıladı, güzel bir bitki gibi yetiştirdi; onu Zekeriya'nın himayesine bıraktı. Zekeriya mabedde onun yanına her girişinde, yanında bir yiyecek bulurdu. "Ey Meryem! Bu sana nereden geldi?" demiş, o da: Bu, Allah'ın katındandır" cevabını vermişti. Doğrusu Allah dilediğini hesapsız rızıklandırır.