كَانَ

ٱلنَّاسُ

أُمَّةٗ

وَٰحِدَةٗ

فَبَعَثَ

ٱللَّهُ

ٱلنَّبِيِّـۧنَ

مُبَشِّرِينَ

وَمُنذِرِينَ

وَأَنزَلَ

مَعَهُمُ

ٱلۡكِتَٰبَ

بِٱلۡحَقِّ

لِيَحۡكُمَ

بَيۡنَ

ٱلنَّاسِ

فِيمَا

ٱخۡتَلَفُواْ

فِيهِۚ

وَمَا

ٱخۡتَلَفَ

فِيهِ

إِلَّا

ٱلَّذِينَ

أُوتُوهُ

مِنۢ

بَعۡدِ

مَا

جَآءَتۡهُمُ

ٱلۡبَيِّنَٰتُ

بَغۡيَۢا

بَيۡنَهُمۡۖ

فَهَدَى

ٱللَّهُ

ٱلَّذِينَ

ءَامَنُواْ

لِمَا

ٱخۡتَلَفُواْ

فِيهِ

مِنَ

ٱلۡحَقِّ

بِإِذۡنِهِۦۗ

وَٱللَّهُ

يَهۡدِي

مَن

يَشَآءُ

إِلَىٰ

صِرَٰطٖ

مُّسۡتَقِيمٍ

٢١٣

[213] มนุษย์นั้นเคยเป็นประชาชาติเดียวกัน ภายหลังอัลลอฮฺได้ส่งบรรดานบีมาในฐานะผู้แจ้งข่าวดี และผู้ตักเตือน และได้ทรงประทานคัมภีร์อันกอปรไปด้วยความจริงลงมากับพวกเขาด้วยเพื่อว่าคัมภีร์นั้นจะได้ตัดสินระหว่างมนุษย์ในสิ่งที่พวกเขาขัดแย้งกัน และไม่มีใครที่ขัดแย้งในคัมภีร์นั้น นอกจากบรรดาผู้ที่ได้รับคัมภีร์นั้นมา หลังจากที่บรรดาหลักฐานอันชัดแจ้งได้มายังพวกเขาเหล่านั้น ทั้งนี้เพราะความอิจฉาริษยาในระหว่างพวกเขา แล้วอัลลอฮฺก็ทรงแนะนำแก่บรรดาผู้ศรัทธา ซึ่งความจริงที่พวกเขาขัดแยังกันด้วยอนุมัติของพระองค์ และอัลลอฮฺนั้นทรงแนะนำผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ไปสู่ทางอันเที่ยงตรง