أَوَلَمۡ

يَتَفَكَّرُواْۗ

مَا

بِصَاحِبِهِم

مِّن

جِنَّةٍۚ

إِنۡ

هُوَ

إِلَّا

نَذِيرٞ

مُّبِينٌ

١٨٤

[184] และพวกเขามิได้ใคร่ครวญดอกหรือว่าที่สหายของพวกเขานั้นหาได้มีความบ้าใด ๆ ไม่ เขามิใช่ใครอื่นนอกจากผู้ตักเตือนที่ชัดแจ้งคนหนึ่งเท่านั้น